กลับมาพบกันอีกแล้วสำหรับคอลัมน์ Biker Story ของเราในนิตยสารมอเตอร์ไซค์ฉบับเดือนพฤศจิกายนที่อยู่ในมือของท่านตอนนี้ และแน่นอนเซเลบริตี้ประจำเดือนนี้ของเราต้องบอกเลยว่าไม่ธรรมดาเพราะเขาคือหัวโจกตัวพ่อแห่งกลุ่ม “ไม่ซิ่งก็ซี้” นั่นเอง และแน่นอนเขาคนนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เฉลิมชัย พ่วงแพ หรือเราอาจจะคุ้นหูกันในชื่อ ชัย(Racing Spec) นั่นเอง ซึ่งในวันนี้เราจะมาพูดคุยกับเขากันอย่างหมดเปลือกกันไปเลย ชนิดที่ว่าจาก ชัย(Racing Spec) ทำไงมาไงถึงได้กลายเป็น ชัย “ไม่ซิ่งก็ซี้” ในทุกวันนี้ไปได้ ถ้าพร้อมแล้วเรามาทำความรู้จักกับผู้ชายคนนี้กันดีกว่า แล้วคุณคุณจะหลงรักหนุ่ม Biker คนนี้อย่างแน่นอน…..
Q : ขี่รถมอเตอร์ไซค์ครั้งแรก ?
A : เริ่มขี่เลยครั้งแรกตอน ป.6 อายุก็คงจะประมาณ 12-13 ปี
Q : รถมอเตอร์ไซค์คันแรกที่ขี่ ?
A : ก็ตอน ป.6 นั่นล่ะครับตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดจะเป็น Suzuki RC80 ครับเป็นรถของที่บ้าน
Q : หลงรักอะไรในตัวรถมอเตอร์ไซค์ ถึงได้ชื่นชอบและขี่มาจนถึงทุกวันนี้ ?
A : ผมว่ามันเป็นยานพาหนะที่อิสระ มันให้อิสระ มันให้ความรู้สึกที่ยานพาหนะอื่นทำไม่ได้ คือ ถ้าคุณใช้เครื่องบินโอเคคุณอิสระบนฟ้าแต่สุดท้ายคุณก็ต้องลงมาแตะพื้นอยู่ดี ถ้าคุณใช้เรือ คุณก็ต้องมีท่า ต้องอยู่ใกล้แม่น้ำ แต่ถ้าคุณมีรถมอเตอร์ไซค์ คุณสามารถที่จะสตาร์ทมันออกจากห้องนอนของคุณเลยก็ได้ ซึ่งยานพาหนะอื่นทำไม่ได้
Q : ขับรถยนต์เป็นไหม ไม่เคยเห็นขับบ้างเลย ?
A : 555+ ขับเป็นครับ แต่นานๆ นานมากๆ จะขับซักครั้งหนึ่ง ผมว่าด้วยไลน์สไตล์ที่ตัวเราเองต้องอยู่ในกรุงเทพฯ ทำให้เรากำหนดเวลากับ 4 ล้อไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันเราสามารถที่จะคำนวณเวลาจาก 2 ล้อได้
Q : ส่วนใหญ่รถที่ใช้จะเป็น DUCATI ชอบอะไรในตัวรถ DUCATI ?
A : คงจะเป็นเพราะผมโตมามีชื่อเสียงกับ DUCATI มั้ง คือผมเป็นคนไทยคนที่ 3 ที่ขี่ DUCATI ลงแข่งกับพวกรถญี่ปุ่น อีกอย่างผมชอบที่รถมันสวย ผมว่ามันเป็นบริษัทที่ผลิตรถออกมาได้สวยมาก และด้วยความที่มันเป็นเครื่อง V2 หรือ L Twin มันทำให้มิติของตัวรถดูเล็ก และผมก็เป็นคนตัวเล็กก็เลยรู้สึกว่าการที่ผมขี่รถที่มันบอดี้เล็กๆอ่ะ มันดูเข้ากัน พอขี่แล้วมันดูสมส่วน
Q : รถในฝัน ?
A : ไม่มีครับ ผมว่าฝันของคนเรามันเปลี่ยนไปได้เรื่อยๆ สมมุติว่าวันนี้คุณบอก S1000 สวยเนี่ยรถในฝันเลย พอปี 2017 S1200 ออกมาคุณก็ลืมฝันเดิมแล้ว คือสำหรับบางคนอาจจะเรียกว่าความฝันถ้าเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่สำหรับผมถ้ามันเปลี่ยนไปเรื่อยๆผมไม่เรียกว่าความฝันอาจจะเป็นแค่แรงบันดาลใจ แต่ไม่เคยคิดว่ามันเป็นความฝัน
Q : ขี่ไปไกลสุด ?
A : หลวงพระบางครับ ตอนนั้นขี่ D-Trekker 250 ไป
Q : ทริปในฝน สถานที่ที่อยากไป ?
A : อยากไปทุกที่ครับ อยากขี่รถไปเรื่อยๆ ค่ำไหนนอนนั่น Around The World
Q : รถที่จะเอาไปด้วยกับทริปในฝัน ?
A : ถ้าผมพร้อมถึงขนาดนั้น อืม…คงจะเป็น Kawazaki Versysไม่ก็ BMW F800GS เพราะผมว่ามันเป็นรถที่ขี่ง่ายถ้าต้องเดินทางไกลเป็นแสนแสนกิโล
Q : ให้เลือกระหว่างรถที่ใช่กับผู้หญิงที่ชอบ ?
A : ณ โมเม้นตอนนี้อยากมีเมีย เลือกผู้หญิงครับ ด้วยอายุเราที่เยอะขึ้นและเราก็ยังคงเป็นคนที่ยังต้องอยู่กับเรื่องพวกนี้ เราทิ้งเรื่องพวกนี้ไม่ได้ เคยมีคนพูดกับผมครั้งนึงว่า ชีวิตพี่อ่ะถ้าพี่ไม่มีมอไซค์พี่เหมือนคนไม่มีอะไรเลยนะ
Q : ทำไมถึงได้เป็น ชัย(Racing Spec) แบรนด์นี้เกิดขึ้นได้ยังไง ?
A : เริ่มแรกเลยคือผมทำท่อไอเสียขึ้นมาก่อน ทำมาให้พวกน้องๆมันนี่แหละ น้องมันอยากจะได้ท่อไอเสียกัน ก็เลยทำขึ้นมาเล่นๆขำๆไม่ได้คิดอะไรมากมาย ทำไปทำมาผลปรากฏว่ามันขายดีเว้ยเห้ย ขายไป 4-5 ร้อยตัวอ่ะกลายเป็นว่าคนชอบ เลยเกิดเป็น Racing Spec ขึ้นมา
Q : ถ้าตอนนี้ไม่ได้ทำเกี่ยวกับมอเตอร์ไซค์ คิดว่าเราจะทำอะไรอยู่ ?
A : จริงๆก่อนหน้านี้ผมก็เป็นพนักงานออฟฟิศกินเงินเดือน ผมทำเกี่ยวกับซอฟแวร์ จริงๆแล้วมอเตอร์ไซค์เราก็ไม่ได้จะคิดจริงจังเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้ ถ้ามันไม่มาทางนี้ตอนนี้ก็คงจะนั่งทำซอฟแวร์อยู่มั้งครับ
Q : จากพนักงานออฟฟิศมาเปิดร้านมอเตอร์ไซค์ได้อย่างไร ?
A : ตอนนั้นก็ทำงานออฟฟิศไปด้วยแล้วก็แข่งรถไปด้วย ก็ให้ออฟฟิศที่ทำนั่นล่ะครับเป็นสปอร์นเซอร์ให้ด้วย แข่งไปแข่งมาได้ซักระยะนึง ก็ทำทีมแข่งของตัวเอง แล้วมันก็จะมีพวกสมบัติที่ได้จากตอนทำทีมแข่ง มันเริ่มเยอะขึ้นๆเรื่อยๆ จนเก็บไว้ที่บ้านก็ไม่ได้ เอาไปจำนำก็ไม่ได้ ก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร ก็เลยต้องมาเปิดร้านทำรถมอเตอร์ไซค์เพื่อที่จะให้มันมีที่อยู่ มันจึงเป็นที่มาว่าทำไมต้องเปิดร้าน แต่ถ้าถามว่าอยากจะเปิดร้านมอเตอร์ไซค์ตั้งแต่แรกๆเลยไหม ขอตอบเลยว่ามันไม่ได้อยู่ในหัวของผมเลยว่าจะต้องมาเป็นเจ้าของร้านมอเตอร์ไซค์แบบนี้
Q : กลายเป็น ชัย “ไม่ซิ่งก็ซี้” ได้อย่างไร ?
A : เรื่องนี้มันเริ่มมาจากผมกับเบนซ์(เบนซ์ เรสซิ่ง) เราคุยกันว่าอยากที่จะทำอะไรซักอย่างนึงบนโลกออนไลน์ ผมคิดอยากจะทำหนังสั้นเกี่ยวกับรถมอเตอร์ไซค์ แต่จู่ๆเบนซ์มันก็พูดขึ้นมาว่าผมอยากทำรายการแบบนี้ๆครับพี่ ผมก็เลยบอกเบนซ์ไปว่างั้นก็คิดชื่อรายการมาเลย เบนซ์มันก็บอกว่าผมชอบคำนี้ “ไม่ซิ่งก็ซี้” มันเป็นคำที่แปลได้ 2 ฟีลลิ่งคือ “ถึงคุณจะไม่ได้ขี่คุณก็มาซี้กันกับเราได้” หรือ “ถ้าคุณไม่ซิ่งคุณก็ตายไปเลย” สำหรับคนที่ขี่มอเตอร์ไซค์ สำหรับคนที่รักความเร็ว มันก็เลยเกิดเป็น “ไม่ซิ่งก็ซี้” ขึ้นมา
Q : คิดอย่างไรกับลาดจอดรถ Big Bike ตามที่ต่างๆที่มีการแบ่งแยกจำกัด CC. ไว้อย่างชัดเจน ?
A : ผมว่าจริงๆแล้วไอคำว่า Big Bike เนี่ยมันเป็นภาพที่คนขี่มอเตอร์ไซค์ที่มีเงินเขาพยายามจะสร้างขึ้นมา ส่วนตัวผมมองว่าน่าจะใช้คำว่ามอเตอร์ไซค์คันใหญ่มากกว่า Big Bike มอเตอร์ไซค์คันใหญ่คือมอเตอร์ไซค์ที่มันเข็นเข้าเข็นออกกันเวลาจอดไม่สะดวก หรือไม่ทางห้างอาจจะต้องเขียนคำจำกัดความใหม่ว่า ช่องเนี่ยสำหรับที่จอดรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่เพราะมันเข็นเข้าออกไม่สะดวก ดีกว่าที่คุณจะมาจำกัดว่าต้องเป็นรถยี่ห้อนี้ยี่ห้อนั้น ต้อง 500 CC. ขึ้นไปถึงจะสามารถจอดในช่องนี้ได้
Q : ฝากอะไรถึงน้องๆเด็กๆสมัยนี้หน่อยที่เริ่มจะหัดขี่มอเตอร์ไซค์ก็เริ่มจากรถ Big Bike กันแล้ว ?
A : ก็อยากจะฝากว่าควรไล่เป็นสเต็ปๆขึ้นไปครับ จริงอยู่ครับว่าซื้อรถแล้วก็ซื้อให้มันดีไปเลย แต่ถ้าคุณไม่เคยขี่รถที่เหี้ยๆมาก่อน คุณจะรู้ได้อย่างไรว่ารถที่ดีมันเป็นยังไง บางอย่างมันไม่ใช่เกมส์เวลามันพลาดแล้วมันกลับมาเริ่มต้นใหม่ไม่ได้ บางคนที่ผมรู้จักรวยเป็นพันๆล้านสมบัติไม่ได้ใช้ บางคนลูกชายคนเดียวของตระกูลใหญ่โต มันเป็นเรื่องน่าเศร้านะครับที่เห็นพ่อแม่ต้องมาทำศพให้ลูกของตัวเอง ผมอาจจะเตือนแรงไปหน่อยแต่ก็หวังดีจริงๆ ถึงจะบอกว่าผมเป็นหัวโจกไม่ซิ่งก็ซี้ แต่สามัญสำนึกของผมมีเยอะกว่าใครหลายๆคนอย่างแน่นอน ถ้าคุณได้สัมผัสผมแล้วคุณจะรู้ เราซิ่งจริงแต่เราไม่มั่วไม่ซั่วแน่นอน
