เพราะกฎ…มีเอาไว้…แหก!!! (1)
กฏ…มีเอาไว้…แหก!!! วลี…โจ๊ก!!! ทว่า มันคือเรื่องจริง วิถีห่ามๆ แบบไม่แยแส พวกเขาพร้อมที่ปฏิบัติตามกฎของรัฐเพียง 1% เท่านั้น จารีตที่เขียนขึ้นเอง ไลฟ์สไตล์ที่ไม่ติดกรอบ อิสระ เหล้า ยา เซ็ก และ อาชญากรรม นิยามเป็นสรรพคุณ “ข้างต้น” ที่เรากำลังจะเข้าซับเอาความจากก๊วน “เอ้าท์ลอร์แก๊งสเตอร์” ระดับตำนาน ที่มีวัฒนธรรมที่น่าสนใจ ซึ่ง “รัฐ” เองยังคงเฝ้า…จับตา…!?!?!
“ก๊วนโจ๋” ที่ AMA (American Motorcyclist Association) นั้นไม่อนุมัติให้การยอมรับเป็น “คลับ” เกิดมาแต่ปางไหน นั้นไม่มีข้อบ่งชี้ ทว่า ถูกบันทึกขึ้นครั้งแรกที่ McCook, Illinois ในปี 1935 ซึ่งต่อมันพวกเขาเหล่านั้น ถูกตราหน้าว่าเป็น “คลับนอกกรอบ” (Outlaw Motorcycle Club) ที่มียอมสยบใต้กรอบของผู้เขียนกฎ จะเรียกแบบไหนก็ตาม “แก๊งค์” หรือ “ก๊วน” ต่างก็ถูกมองในแง่ลบแทบทั้งสิ้น นี่คือวิถีชนที่ไม่สนใจในระเบียบ วิธีการ แบบคนปรกติ เอาตัวเองเป็นใหญ่ เน้นสร้างวีรกรรมในทุกมิติ พิสมัยความรุนแรง วัฒนะนี้เริ่มเด่นชัดและขยายอิทธิพลและมีสมาชิกเพิ่มมากขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (WW-II) โดยจะใช้รถจักรยานยนต์ที่ได้รับการตกแต่งแบบพิเศษในแบบคาแรคเตอร์ของตัวเอง ซึ่งมักเป็น Harley-Davidson และ Chopper…อิสระ ท้าทาย (กฎหมาย) คือ เส้นทางของ 2 ล้อสาย “มาเฟีย” ที่เริ่มตกเป็น…เป้า!!!
การจัดการ และ สายบังคับบัญชา (Leadership)
“แก๊งค์สเตอร์” ในความหายของกลุ่มที่จัดแบ่งการบังคับบัญชาออกได้หลายหลาย ทว่า หลักๆ จะประกอบไปด้วย President (ประธาน), Vice President (รองประธาน), Secretary (เลขาฯ), Treasure (เหรัญญิก), Road Captain (ผู้ดูแลการเดินทาง) และ Sergeant-at-arms (ผู้ควบคุม-ดูแลสมาชิก) โดยในกลุ่มหากมีสมาชิกมาก และอาศัยในต่างถิ่น จะถูกแบ่งเป็นกลุ่มย่อยๆ ที่เรียกว่า Chapters หรือ Charter “MC” ซึ่งใช้โครงสร้างการบังคับบัญชาแบบเดียวกัน ซึ่ง President ที่เป็นผู้ตั้งกลุ่ม จะถูกเรียกว่า Mother Chapter ซึ่งมีอำนาจเหนือ Pressident Chapters และมีสิทธิขาดในการกำหนด รูปแบบ แนวทาง วีธีการ ให้กับ Chapter นั้นๆ ไปปฏิบัติ ซึ่งกลุ่มก๊วนที่ใหญ่ มีสมาชิกมาก จะมีสถานที่พบปะ พูดคุย ประชุม เป็นหลักแหล่ง ซึ่งถือเป็นสถานที่ส่วนตัวที่คนภายนอกไม่มีสิทธิล่วงล้ำ
สมาชิก (Membership)
การที่จะเข้าเป็นสมาชิกในแก๊งค์ได้นั้น “นักขี่” (Biker) จะต้องได้รับการเห็นชอบและโหวตจากสมาชิกในกลุ่ม และเขาเหล่านั้นต้องสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อกลุ่มตลอดไป ก่อนที่จะมีการมอบเครื่องหมายแก๊งค์เพียงบางส่วน เพื่อนำไปติดที่เสื้อกั๊กหนังสีดำ และมีระยะเวลาในการดูพฤติกรรม ก่อนที่จะเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบที่เรียกว่า Full Member
ในบางแก๊งค์ มีการรับสมาชิกที่เข้มข้นกว่านั้นมาก (ทั้งที่เปิดเผย/ และไม่เปิดเผย) สมาชิกต้องทำบางอย่างในทางต้องห้ามของกฏหมาย ผิดศิลธรรม การละเมิดสิทธิ์ ใช้ความรุนแรง เพียงเพื่อที่จะได้ โลโก้ของชาวแก๊งค์มาแปะไว้ที่หลังเสื้อ หากทำไม่ได้ อาจถูกขับออกจากแก๊งค์ไปเลย หรือหาก ทำได้ (แต่) ไม่ดีพอ ก็จะเป็นขั้นตอนของสมาชิก ที่ต้องมาโหวต แสดงความคิดเห็น อาจเสนอโอกาสครั้งใหม่ ก่อนที่จะมีการโหวตเห็นชอบอีกครั้ง ซึ่งการจะได้เป็นซึ่ง “สมาชิก” ส่วนใหญ่จะต้องได้รับเสียงสนับสนุนมากกว่ากึ่งหนึ่ง จึงจะถืกว่าได้เป็น“สมาชิกแบบถาวร” (Full Member) ที่จะมีสิทธิ์สวมกั๊กที่มีเครื่องหมายที่แผ่นหลังแบบเต็มรูปแบบ ที่เรียกว่า Full Patch Member หรือ Patchholders
วิถี…ห่าม!!! (Biker Culture)
แก๊งค์สเตอร์…วิถีห่ามๆ ดิบๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของวงจรอาชญากรรม จากภาพลักษณ์ที่ถูกนำเสนอผ่านหน้าข่าวหลากหลาย และปฎิเสธอยู่ในการดูแลของAMA รวมถึงภาครัฐที่ยังคงจับตามองอย่างใกล้ชิด วิถีแบบนี้คือภาพลักษณ์ใน “ทางลบ” ที่สร้างการจดจำต่อผู้พบเห็น แม้ว่า ชาย-หญิง เหล่านั้นจะไม่ได้อยู่ในกลุ่มของพวกเอ้าท์ลอร์ก็ตามที หากแต่คุณชอบขี่มอเตอร์ไซค์ ชอบใช้ชีวิตแบบอิสระ ไว้ผมยาว มีหนวดเคราเฟิ้ม ชอบใส่ชุดหนังสีดำ มีเครื่องหมายตราในแบบที่น่ารักๆ พวกเขาเหล่านั้นจะถูกมองว่าเป็นกลุ่ม “เอ้าท์ลอร์” ได้ในทันที แม้เขาเหล่านั้นจะมีอาชีพเป็น “ตำรวจ” ก็…ตามที !?!?!
