ขี่รถเที่ยว ระยอง นั่งมองทะเล…ไปเตร่ที่เมืองเก่า ฟังเรื่องเล่าของคนบนถนน ยมจินดา…พาไปกิน “ข้าวพริกเกลือ” ถือว่า…มาถึง ระยอง!
สวัสดีครับ…ท่านผู้อ่นนที่รัก และคิดถึง ฉบับนี้นิตยสารมอเตอ์ไซค์ ในคอลัมน์ ON TOUR จะพาท่านไปเที่ยว “ระยอง” ที่ไม่ได้มมีแต่ทะเลสวย! แต่วันนี้ “ระยอง” เป็นอีกจังหวัดที่มีเมืองเก่า บ้าน และชุมชมที่อนุรักษ์ความเป็นคนระยองไว้ น่าสนใจทีเดียวครับ
ผมยังคงใช้ ฮอนด้า PCX HYBRID 150 เป็นพาหะนะคู่ใน ในการเดินทาง ทำคอลัมน์ท่องเที่ยวอยู่ ด้วยสมรรถนะของบล็อคเครื่องยนต์ 150 ซี.ซี. ที่ให้ความรวดเร็ว ว่องไว ในสมรรถนะ ยังมีระบบ HYBRID ที่ช่วยให้อัตราเร่งปรู๊ดปร๊าด ในโหมดสปอร์ตอีก แถมในความเร็ว ปราดเปรียวของเครื่องยนต์ HYBRID ยังเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และให้ความประหยัดในเวลาเดียวกัน จึงทำให้การเดินทางทุกทริป สนุกสนาน…ตื่นเต้น และ คุ้มค่ากับการใช้น้ำมันเชื้อเพลิง! ทุกที่ที่ไปเยือน!
วันนี้เราขี่ PCX HYBRID 150 มาถึงระยอง ฮิ!…โชคดีเหลือหลาย ที่ไม่โดนฝน! ทั้งๆ ที่ยังเป็นฤดูฝนโดยตรง ทำให้วันนี้อากาศดี ฟ้าไม่ปิด แต่แดดก็ไม่จ้า! ผมคลี่สถานที่…ที่ได้รับการแนะนำ จากเพื่อนรุ่นน้อง พร้อมเซ็ทอัพ โน๊ต8 ในแอฟแผนที่ เพื่อเป็นตัวนำทาง ไม่ให้เสียเวลา และเผาน้ำมันโดยใข่เรื่อง!
ไม่นานนักผมก็มาวิ่งบนถนน “ยมจินดา” ถนนนี้เป็นถนนที่ที่ใช้นามสกุล สกุล ยมจินดา(เจ้าเมือง) เพื่อเป็นเกียรติแก่ตระกูลนี้ ซึ่งถามไถ่ชาวบ้านระแวกนี้ดูจึงรู้ว่า ถนนทั้งเส้นที่เราใช้สัญจรอยู่นี้ เป็นที่ ทาง ของตระกูล ยมจินดา ในอดีต ซึ่งก็ต้องบอกว่า “อลังการมาก” และที่แรกที่ผมตั้งหลักมาให้ถึงก่อน เมื่อก่อนจะเดินทางคือ “ร้านอาหารครูหมู” ทายาทเจ้าเมือง ผู้สืบสกุล “ยมจินดา”
ที่ร้านวันนี้ทำไมดูเงียบๆ ก่อนเที่ยง ผมกะใช้ที่นี่เป็นที่บรรจุอาหาร เนื่องจากว่า ได้ยินมาว่าที่นี่อาหารพื้นบ้าน และอาหารโบราณของคนระยอง…รสเลิศ! แต่…ต้องผิดหวังอีกครั้ง! เพราะ เมื่อผมเข้าไปยันชานเรือน(หน้าร้าน) “สวัสดีครับ…ขอเข้าไปได้มั๊ยครับ…จะมาทานข้าวครับ” มีเสียงสวนออกมา “ร้านเปิด 5 โมงเย็น….ร้านเปิด 5 โมงเย็น” เท่านั้นจริงๆ กับเสียงที่ด้วนๆ เน้นๆ บ่งบอกได้ว่าเจ้าของเสียง…ดุ! ผมยังไม่ละความพยายาม เพราะอยากเห็นหน้า…เอ้ยอยากสัมผัสบรรยากาศที่ร้านนี้ อยากจะดูว่า บรรยากาศดี…มีของชอบ! อย่างที่ เพื่อนให้ข้อมูลมาหรือเปล่า?
“ขออนุญาตินะครับ ลุงใช่มั๊ยครับ ผมขอเข้าไปถ่ายรูปในร้านหน่อยได้มั๊ยครับ” สักพัก มีชายร่างสัดทัด อายุเลยเกษียร ใส่เสื้อเชิตแขนสั้น สีอ่อนทับด้วยกางเกงสแล็คสีดำ เดินออกมารับเรา… “ร้านเปิด 5 โมงเย็นน่ะ แม่ครัวยังไปเที่ยวไหน? ไม่รู้เลย” “อ๋อครับ แต่ผมมาไกลนะตั้งใจมาที่นี่โดยเฉพาะเลยครับ อยากเห็น อยากเก็บภาพบรรยากาศร้าน และของสะสม” “เอา…เอา ข้ามา เชิญ”
ผมเดินดูตุ้เก็บของสะสม และตู้เก็บขวดเหล้า…พลางคุยกับลุง…ซึ่งกลายมาเป็น ครูสมัคร ไปในอีกไม่นาน หลังบทสนทนาที่เริ่มออกรส และถูกคอกัน แกเริ่มให้ความสนิทสนม และบอกว่า แกก็เป็นครู เกษียร…บอกได้เลยครับ ว่าถึงจะพลาดรสมือการทำอาหารของครูหมูไป แต่ได้บรรยากาศร้าน และของสะสมของครูสมัครแล้ว ถือว่า ได้ใจคนนิยมของเก่า ถึงขนาดแกเปิดห้องส่วนตัวให้เข้าไปชมของรัก…ของสะสมของแก ก็สุดๆ แล้วสำหรับคนชอบของเก่าอย่างผม! ออกจากร้านครูหมู เราก็ยังวนเวียน ป้วนเปี้ยนอยู่บนถนนยมจินดา เพราะที่นี่มีทั้งบ้านเก่า พิพิธภัณฑ์เมืองระยอง ให้ได้เดินชมในบรรยากาศของ ร้านรวง บ้านพักอาศัยที่คงไว้ซึ่งบรรยากาศเก่าๆ ในอดีต บอกเลยว่าเพลิดเพลินมากๆ
เปลี่ยนบรรยากาศมาเที่ยวทะเลบ้าง เดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึงระยอง ที่ระยอง มีสถานที่ท่องเที่ยวริมทะเลมากมายหลาย หาด หลายแหลม แต่ก็ต้องเลือกสักนิดนะครับ เพราะบางหาด บางแหลมนั้น ขาดการดูแล เอาใจใส่ ปรับปรุง และรักษาความสะอาด ทำให้ธรรมชาติ และสถานที่ดูแย่ลงไปในมุมมองของผม และนักท่องเที่ยวอีกหลายคน อุทยานเขาแหลมหญ้า…สถานที่ท่องเที่ยวสวยๆ ที่นักท่องเทียว และคู่รัก หนุ่มสาว อีกทั้งคู่บ่าว สาว มักนิยมใช้สถานที่ และบรรยากาศของที่นี่เป็นที่ถ่ายรูป เซลฟี่ และถ่ายพรีเวดดิ้ง เนื่องจากธรรมชาติที่นี่ บรรยากาศที่นี่ สถานที่ที่นี่ สวยงาม โรแมนติก
แหลมแม่พิมพ์ อีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยว ลงเล่นน้ำทะเลได้ แหลมแม่พิมพ์ น่าจะได้รับการดูแล และเอาใจใส่ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่แนะนำให้ไบเกอร์ที่นิยม กินลม ชมวิวทะเล มาพักผ่อน จอดรถเท่ๆ นั่งกินข้าว และถ่ายรูป หาดทราย สายลม ก๊วนเรา สถานที่จัดเป็นสัดส่วน สะอาด สวยงาม ปลอดภัย น่าจะยกให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจในระยองอีกแห่งหนึ่งครับ กำลังสนุก สนาน เพลิดเพลินกับการท่องเที่ยวเมืองระยองอยู่เลย แสงสุดท้ายของวัน เริ่มสะกิดเตือน เป็นสัญญาณแจ้งให้ผม และน้องร่วมทริป เริ่มขยับตัว เพื่อกลับไปยังที่พัก เก็บแรง กำลังไว้ในวันต่อไป เพื่อเที่ยวชม และชิมของอร่อยในเมืองระยอง
เช้า…ผมออกกำลังกายเสร็จ ก็รีบอาบน้ำ ปะแป้ง อย่างรีบเร่ง เนื่องจากท้องร้องงงง….โครกกก ครากกกก ผมวางแผนไว้แล้วว่า เช้านี้จะต้องหาของอร่อยกิน…เนื่องจากได้ยินชื่อมานาน กับร้าน เจ๊ลัดดา จากที่พัก ตีรถมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพ ในเขตอำเภอแกลง ปักหมุดที่ท่าเรือแกลงมีร้านอาหารเล็กๆ เป็นตึกแถวเก่าๆ จัดวางร้านแบบไม่สนสไตล์ ไม่มีดิสเพลย์ใดๆ มีเพียงแผงไม้ตอกเป็นที่วางของ มีตู้ไม้ใส่วัตถุดิบ เป็นการแสดงสินค้า ไก่ตัวอวบ ถูกแขวนคอล่อตะเข้!
แต่วันนี้ผมมาที่นี่ไม่ได้มองเมนูอื่นใด เพราะมีเมนูในใจ “ข้าว พริกเกลือ” ต้องลอง!!! ผมตรงไปที่เจ๊…ที่ยืนหลังแผง “ผมเอาข้าวพริกเกลือ…ชุดนึงครับ” “แหมมาช่วงนี้ดีนะยังมีกุ้งให้กิน” แกทักผมเหมือนสนิท “นั่งเลย เดี๋ยวจัดให้ มีกุ้งแชบ๊วย ทะเลด้วยนะวันนี้” แกพูดไปเรื่องตามสไตล์แม่ค้าอัธยาศัยดี….ไม่นานนัก “ข้าวพริกเกลือ” ก็ถูกรำเลียงมาบนโต๊ะ พร้อม เกาเหลาทะเล โอ้ยยยย…มันสุดยอดมากๆ ครับ กับข้าวเช้ามื้อนี้…ใครมาระยอง แล้วนอนแกลง ลองมาชิมดูกันครับ…แล้วคุณจะรู้ว่า “ข้าวพริกเกลือ” ง่ายๆ มันอร่อยอย่างไร…ทำไม? คนระยองถึงยกให้เป็น “ซิกเนเจอร์”เอาไว้ แล้วจะเฉลยให้ฟังนะครับ!
นี่ล่ะครับ….เที่ยวระยอง นั่งมองเลฯ…เตร่ๆ ที่เมืองเก่า ฟังเรื่องเล่าของถนนยมจินดา หาข้าวพริกเกลือกิน ถือว่า มาถึง “ระยอง” พบกันใหม่ในฉบับหน้า ผมจะขี่ PCX HYBRID 150 พาเที่ยวครับ….สวัสดีแรงๆ ครับท่านผู้อ่านที่รัก และคิดถึง!
