Story : nuiAJS/ Photo : Bar a GOGO
นพ. สุทัศน์ มากมี ศัลยแพทย์ประจำแผนกศัลยกรรมทั่วไป รพ. ปิยะมินทร์
…ถ้าเรารู้ข้อมูลอะไรล่วงหน้ามากๆ มันจะทำให้การผจญภัยไม่สนุกเท่าที่ควร การที่ต้องออกไปเจอสิ่งที่เราไม่คาดฝันอยู่บ่อยๆ ทำให้การเดินทางมีรสชาติ มีสีสัน ไม่น่าเบื่อ สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต ได้แก้ปัญหาบ่อยๆ ทำให้เราแกร่งขึ้น ทนทานต่ออุปสรรคขวากหนามในชีวิต
…ปรากฏการณ์พระอาทิตย์เที่ยงคืน สว่างยันเที่ยงคืนมันเป็นแบบนี้เอง พอหลังเที่ยงคืนบรรยากาศมันจะโพล้เพล้ๆ อยู่แบบนั้น ไม่มืดสนิท แล้วประมาณตี 3 ครึ่ง พระอาทิตย์ก็เริ่มทอแสงอีกครั้ง พอประมาณ 6 โมงเช้า แดดจัดยังกับ 9
ทริป “ไตรภาค” จาก “เพื่อนหมอ” ส่งถึงมือพร้อมภาพถ่ายในดินแดน “อาทิตย์เที่ยงคืน” ที่สวยงามราวกับสรวงสวรรค์…8 วัน กับระยะทางร่วม 4,000 กม. ถูกตระเตรียมไว้ล่วงหน้า คือ การเดินทางบันทึกเรื่องราวใน “โพลเดอร์ส่วนตัว” ที่ “สิงห์ 2 ล้อ” นั้นต่างพิศมัย ทว่า จะมีสักกี่มากน้อยราย ที่ปรับมโนนึกนั้นให้เด่นชัด…จน…สัมฤทธ์!!! คน รถ เงิน เวลา ปัจจัย“ข้ออ้าง” ที่ได้รับการบำบัด…สู่…การเดินทางครั้งใหม่ ที่ “นักเดินทาง” เท่านั้นมีสิทธิ์…ซับซึม !?!?!
ทริปที่ 3 กับแรงบันดาลทำไมต้อง “อลาสก้า”
ดินแดนแห่ง เทือกน้ำแข็งและความหนาวเหน็บ
“ทริปนี้ห่างจากทริปก่อน (Chicago-Milwaukee ) เกือบๆ 1 ปีเส้นทางในรัฐอะลาสก้าเป็นเส้นทางที่นักบิดในอเมริกาและทั่วโลกใฝ่ฝัน ว่าครั้งนึงต้องมาขี่ให้ได้ พอดีสบโอกาสก็เลยวางแผนและได้มาขี่รถร่อนที่นี่ เป็นเส้นทางที่ดี มีทัศนียภาพที่สวยงามมากๆ สิบเนื่องจากแรงบันดาลใจ คือรู้จักชื่อ Alaska มานานแล้ว รู้ในนามของดินแดนเหนือสุดของอเมริกา อาณาเขตยาวจรดขั้วโลกเหนือ เป็นรัฐที่กว้างใหญ่ไพศาลมีเนื้อที่มากที่สุดในประเทศสหรัฐอเมริกา (ใหญ่กว่าประเทศไทย 3 เท่า) มียอดเขาแม๊กคินเล่ย์ (ตั้งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติเดนาลี) เป็นยอดเขาที่สูงสุดในประเทศและของทวีป มีอุทยานแห่งชาติที่มีพื้นที่กว้างใหญ่ที่สุดของประเทศคือ อุทยานแห่งชาติแร็งเกล เซนต์อีเลียส มีผืนป่าที่กว้างใหญ่ ชายทะเลทอดยาวสลับกับทัศนียภาพอันงดงาม เกาะแก่งน้อยใหญ่ ธรรมชาติที่ยังสมบูรณ์บริสุทธิ์ สัตว์ป่าสัตว์ทะเล นก ฯลฯ หลายหลากมากมายสายพันธ์ อากาศหนาวจัดในฤดูหนาว ส่วนฤดูร้อนอากาศเย็นสบายถึงขั้นหนาวสะท้าน ส่วนตัวตราตรึงใจกับชื่อ Alaska (โดยเฉพาะเมือง Anchorage, เมือง Homer และ เมือง Seward) หลังจากอ่านนิตยสารท่องเที่ยวต่างประเทศเมื่อ 10 กว่าปีก่อน และเชื่อว่ารัฐอะลาสก้าน่าจะอยู่ในลิสท์ของนักเดินทางแทบทุกคน การแบกเป้ไป Alaska คือหนึ่งในจุดหมายปลายทางของผมมานานแล้ว ซึ่งความเป็นจริงแล้ว แต่ก่อนนี้มันไม่ง่ายที่จะมา Alaska การเดินทางมา Alaska มีค่าใช้จ่ายสูง เดินทางค่อนข้างลำบาก ใช้เวลานาน สมัยก่อนต้องรอทรานสิท (ต่อเครื่องบิน) ข้ามวัน การเดินทางในรัฐ Alaska ระหว่างเมืองก็ไม่สะดวก การมาแบกเป้ที่นี่เลยต้องเตรียมตัวเตรียมใจเรื่องการโบกรถด้วยฯลฯ สารพัดอุปสรรค
ตลอดเวลาที่ผ่านมายังอยากมา Alaska พยายามเซทเวลาเดินทางแบกเป้ไปที่นั่น แต่ยังไม่สบโอกาส พอหันมาขี่มอเตอร์ไซค์ก็เคยวางแผนมาอะลาสก้า แต่อะไรๆ ก็ยังไม่ลงตัว (5-6 ปีก่อน เคยให้สัมภาษณ์ในหนังสือฯ มาแล้วนะ ว่ามีเส้นทางไหนในโลกนี้ที่อยากไปขี่ .. Alaska อยู่ในลำดับต้นๆเลย)มาวันนึงมาเจอเพื่อนเก่า (สมัยเรียนหมอที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น) สามีของเพื่อน (คุณหมอ Andrew) เป็นจิตแพทย์ ทำงานที่ รพ. ในเมืองแอนเคอร์เร็จ (Alaska) คุณหมอ Andrew ชอบขี่มอเตอร์ไซค์เหมือนกัน พอได้พูดคุยกัน ก็เลยบอกเค้าไปว่า เคยมีแพลนจะไปขี่รถที่นั่น เค้าก็เลยชวนให้ไปขี่รถเที่ยวกับเค้าที่นั่น นั่นแหละทริปแบกเป้ไปขี่ฮาร์เล่ย์เดวิดสันที่ Alaska ก็เลยบังเกิด และเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง วางแผนก่อนเดินทางจริงร่วมๆ 8 เดือน”
การเตรียมก่อนการเดินทาง
ร่างกาย จิตใจ เงิน เอกสาร รถ เส้นทาง สภาพอากาศ อุปกรณ์รถ –คน
“ร่างกาย ปกติออกกำลังกายสม่ำเสมอ เรื่องจิตใจนี่พร้อมรับทุกสถานการณ์อยู่แล้วนะ
ค่าใช้จ่ายค่ากินอยู่แพงกว่าบ้านเราไม่มาก ค่าน้ำมันพอๆ กับบ้านเรา (น้ำมันเบนซินพรีเมี่ยม ราคาลิตรละ 32 บาทกว่าๆ) ค่าโรงแรมแพงกว่าบ้านเรานิดนึง แต่ทริปนี้หอบเต๊นท์และถุงนอนข้ามน้ำข้ามทะเลไปด้วย เรื่องวีซ่าอเมริกา ยื่นขอเป็นแบบวีซ่านักท่องเที่ยวที่สถานฑูตอเมริกา จัดหาเอกสารตามระเบียบของสถานฑูตฯ แค่นี้ก็ไม่มีปัญหา จริงๆ แล้วไม่ได้ขอยากเลยนะ ถ้าเอกสารครบ คือทำให้เค้าเชื่อว่าเรามีความประสงค์จะไปเที่ยวและกลับมาประเทศไทยแน่ๆ ไม่ได้มีเจตนาจะหลบหนีเข้าเมือง
ส่วนการยื่นขอวีซ่าแคนาดา ยื่นที่บริษัทตัวแทนที่ได้รับการแต่งตั้งจากสถานฑูตฯ คือบริษัท VFS Global อยู่แถวๆ อโศก สำหรับการขอวีซ่าแคนาดา ก็เตรียมหลักฐานคล้ายๆ ของอเมริกา แต่ที่เพิ่มเติมมาก็คือต้องเขียนแผนการเดินทางแบบคร่าวๆ แนบไปด้วย จัดเตรียมเอกสารตามระเบียบของสถานฑูตถ้ามีวีซ่าอเมริกาและแคนาดาเรียบร้อยแล้ว การผ่านแดนเข้าออกก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทริปนี้ใช้เวลาในการตรวจเอกสารตอนผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองบนถนน Alaska Highway ของทั้งฝั่งอเมริกาและฝั่งแคนาดา ไม่เกิน 5 นาทีครับ สะดวกรวดเร็ว และไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ
ส่วนรถต้องเป็น harley davidson เท่านั้น ไม่ใช่อะไร มันเป็นเรื่องของความชอบความถนัด ความหลงใหลมากกว่านะ การขับขี่เพื่อเที่ยวชมและซึมซับบรรยากาศและธรรมชาติของ Alaska มันต้อง Harley Davidson เท่านั้น ไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน อยากจอดตรงไหนก็จอด ตรงไหนสวยก็แช่นานหน่อย ตรงไหนถนนไม่ดีก็อย่าไปเคยลองขี่มาหลายยี่ห้อหลายรุ่นแล้วแต่ความรู้สึกคือ .. “มันไม่ใช่” โดยเฉพาะถ้านั่งบนเบาะแล้วฝ่าเท้าวางไม่เต็มพื้น จะรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจในการขับขี่ ส่วนตัวมีความเห็นว่าการเอาเป้เอาเต๊นท์เอาถุงนอนไปมัดท้ายรถแล้วขี่รถเที่ยวไกลๆ ไปเรื่อยๆ ดึกไหนนอนนั่น นี่มัน .. ดูดีมากๆ เลยนะ อาจจะแลดูเหมือนเป็นนักท่องเที่ยวอนาถา ทั้ง 3 ทริปที่ผ่านมาไปขี่ที่อเมริกา มอเตอร์ไซค์จะมีสภาพแบบนี้ตลอดเลย สภาพอากาศก็ติดตามดูพยากรณ์อากาศเป็นระยะๆ
จริงๆ แล้วถ้าเรารู้มีข้อมูลอะไร ล่วงหน้ามากๆ มันจะทำให้การผจญภัยไม่สนุกเท่าที่ควร การที่ต้องออกไปเจอสิ่งที่เราไม่คาดฝันอยู่บ่อยๆ ทำให้การเดินทางมีรสชาติ มีสีสัน ไม่น่าเบื่อ สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต ได้แก้ปัญหาบ่อยๆ ทำให้เราแกร่งขึ้น ทนทานต่ออุปสรรคขวากหนามในชีวิต”
การเริ่มต้นของการเดินทาง แพลนรูทที่เซ็ทไว้
“ทริปนี้ เดินทาง 8 วัน 12-20 มิ.ย. 58 แบ่งการเดินทางเป็น 2 ช่วง คือ ช่วงแรก12-14 มิ.ย. 58 เป็นการขี่รถแถวๆเมือง Anchorage แล้วก็ขี่รถไปตามเส้นทาง Seward Highway ไปเมือง Homer (ไปกางเต๊นท์นอนที่เมืองนี้) และ เมือง Seward ช่วงแรกของการเดินทางมีเพื่อนร่วมทริป คือ คุณหมอ Andrew คุณหมอ Andrew แกเป็นจิตแพทย์ (Psychiatrist) แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคทางจิตเวช ทำงานอยู่ที่ Alaska Psychiatric Institute (API) เป็นสถาบัน (โรงพยาบาล )รักษาผู้ป่วยทางจิตเวช ตั้งอยู่ในตัวเมือง Anchorage รัฐ Alaska ส่วนตัวของหมอ Andrew แกขี่มอเตอร์ไซค์มาตั้งแต่สมัยวัยรุ่นแล้ว มอเตอร์ไซค์ผ่านมือแกมาหลายคัน หลายยี่ห้อ หลายรุ่น ปัจจุบันแกขี่ BMW 1150 GS (ปี 2003) คันที่ออกทริปด้วยกันนั่นแหละ ซึ่งก็มีบ้างบางวัน ที่แกขี่มอเตอร์ไซค์ไปทำงานที่โรงพยาบาล ไปงานประชุมวิชาการที่โรงแรมยังขี่มอเตอร์ไซค์+แต่งตัวแบบนักบิด (ใส่เสื้อหนัง กางเกงยีนส์มีแช๊ปส์คลุม รองเท้าบู้ท หิ้วหมวกกันน๊อก) เดินเข้าห้องประชุมหน้าตาเฉย .. หมอไบเกอร์แท้ๆ (ที่พูดมานี่ เพราะงานนี้ไปมาด้วยกัน)”
เส้นทางตั้งแต่เริ่ม-จบ เล่าพอสังเขป รูทแยกในแต่ละวัน
“12 มิ.ย. 58 หลังรับรถขี่รถรอบๆ เมือง Anchorage และไป Hatcher pass จากนั้นกลับมาที่ Anchorage…13 มิ.ย. 58 ออกเดินทางจากบ้านหมอ Andrew ใช้เส้นทาง Seward Highway มุ่งหน้าเมือง Homer กางเต๊นท์ริมทะเล นอนรับลมหนาวและชมวิว อ่าว Kachemak…14 มิ.ย. 58 ออกเดินทางจาก Homer ไป เมือง Seward แวะเที่ยวชมอุทยานแห่งชาติ Kenia Fjord national park และเดินทางกลับ Anchorage…15 มิ.ย. 58 ออกบินเดี่ยว ตามสไตล์ ใช้เส้นทาง Glenn Highway มุ่งหน้าเมืองTok ค้าง 1 คืน…16 มิ.ย. 58 จาก Tok มุ่งหน้า Canada (รัฐ yukon) ใช้เส้นทาง Alaska Highway ผ่านด่าน ตม. แคนาดา และขี่เข้าแคนาดาได้ประมาณ 80 กม. แต่ประสบปัญหาเรื่องถนนอยู่ระหว่างการซ่อมบำรุงเป็นระยะทางร่วมๆ จึงต้องยกเลิกการเดินทางในแคนาดา และย้อนกลับมาอเมริกา แผนการเดินทางเปลี่ยน วันนี้เลยย้อนกลับเข้าอเมริกา มุ่งหน้าเมือง fairbank…17 มิ.ย. 58 จาก Fairbank มุ่งหน้า อุทยานแห่งชาติเดนาลี จากนั้นมาหาที่นอนที่เมือง talkeetna…18 มิ.ย. 58 จาก talkeetna มุ่งหน้า whittier…19 มิ.ย 58 whittier กลับ anchorage และ 20 มิ.ย. 58 ร่อนรอบ anchorage และคืนรถ”
มุมมองที่น่าจดจำ วัฒนธรรม ในอลาสก้า ผู้คน ทิวทัศน์
“ธรรมชาติของ Alaska มีมากมายสมบูรณ์แบบ 100% ที่น่ากลัวมากๆ คือความหนาวเย็นและหมีสีน้ำตาล…Alaskan native (ชนพื้นเมือง) เยอะพอควร อยู่กันเป็นชุมชนนอกเมือง มีศูนย์ท่องเที่ยวในชุมชนเหล่านั้นด้วย อยู่ตามรายทาง มีของที่ระลึกที่ทำโดยชนพื้นเมืองอะลาสก้าแท้ๆ ขาย แต่ราคาค่อนข้างสูงนิดหน่อย ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส คุยเก่ง เจ๊าะแจ๊ะ ทักทายอย่างเดียวก็ยังไม่พอ ต้องมีคำถามตามมา 3-4 คำถามแทบทุกครั้ง บางครั้งเราก็เหนื่อยที่จะตอบ”
พูดถึงรถรุ่นที่ใช้เดินทางหน่อย ทำไมรุ่นนี้ มีปัญหาระหว่างทางไหม
“ถนัดและคุ้นเคยกับแบรนด์นี้มากกว่า เป็นรถที่เหมาะมากๆ กับการขับขี่ในอเมริกา หรือ Alaska ขี่แบบไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก อยากจอดชมวิวที่ไหนก็จอด ท่องเที่ยวไปตามสายลมแสงแดดของฤดูร้อน เลือก Heritage Softail เพราะรถคันไม่ใหญ่มาก เครื่อง 1,600 ซี.ซี. กำลังเครื่องยนต์มากมาย ท่าขี่สะดวก รถมีวินด์ชิลด์ ไม่ก้มมาก และรถมีความคล่องตัวมากพอควร ไม่พบปัญหาระหว่างทางเลย”
ได้อะไรจากการเดินทางหนนี้
“ได้ประสบการณ์ชีวิตอันใหม่ คือปรากฏการณ์พระอาทิตย์เที่ยงคืน สว่างยันเที่ยงคืนมันเป็นแบบนี้เอง พอหลังเที่ยงคืนบรรยากาศมันจะโพล้เพล้ๆ อยู่แบบนั้น ไม่มืดสนิท แล้วประมาณตี 3 ครึ่ง พระอาทิตย์ก็เริ่มทอแสงอีกครั้ง พอประมาณ 6 โมงเช้า แดดจัดยังกับ 9 โมงเช้าบ้านเรา สว่างนานๆแบบนี้ก็ดีนะ ทำให้มีเวลาเที่ยวนานขึ้น 4 ทุ่มกว่า ยังสว่างโร่อยู่เลย ส่วนถนนในรัฐอะลาสก้า ที่เป็นลักษณะแบบ ซุปเปอร์ไฮเวย์ คือมีถนนฝั่งละ 3-6 เลน และ มีเกาะกลาง มีระยะทางไม่น่าเกิน 120 ไมลส์ มีแค่ 3 ช่วงคือ ออกจากเมืองแอนเคอร์เร็จไปทางทิศเหนือ และลงไปทางใต้ และช่วงจากเมืองแฟร์แบ๊งค์ไปฐานทัพอากาศอะลาสก้า ที่เหลือเป็นถนน 2 เลนสวนกัน มีไหล่ทางทั่วทั้งรัฐ
ทริปนี้ 8 วัน เดินทางไปได้ 3,600 กว่าๆ กม. ส่วนใหญ่ของการขี่จึงเป็นการขี่มอเตอร์ไซค์บนถนนสองเลนสวนกัน เป็นการขี่ที่มีระยะทางที่ไกลมากๆต่างจากบ้านเรา ทางหลวงแผ่นดินที่เชื่อมระหว่างจังหวัดเป็นถนน 4 เลนมีเกาะกลางเกือบหมดแล้ว ได้เห็นด้านที่ไม่เจริญของอเมริกาและแคนาดา ขอทาน คนไร้บ้านเยอะแยะมากมาย มุมมืดมุมสกปรกก็มีเยอะ ตู้โทรศัพท์สาธารณะหายากมากๆ
อเมริกันที่อะลาสก้าขี่รถค่อนข้างเร็ว หลายคนไม่ค่อยทำตามกฏจราจร อเมริกันที่อะลาสก้า พกปืนเหน็บเอว ไปมาได้ทั่วเมือง (หมอ แอนดรูว์ก็พก) ฯลฯ”
การเดินทางครั้งต่อไป จะเกิดขึ้นที่ไหน เมื่อไร
“ที่วางแผนไว้มีหลายเส้นทางมากๆ ทั้งยุโรป อังกฤษ สก๊อตแลนด์ ไอซ์แลนด์ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ แต่ติดปัญหาตรงการยื่นเอกสารขอวีซ่าเข้าประเทศ ดังนั้นทริปถัดไปน่าจะเป็นแถวๆ อเมริกา-แคนาดา นี่แหละ เพราะมีวีซ่าแล้ว ไปฤดูใบไม้ร่วงน่าจะดี อากาศเริ่มหนาวเย็นแล้ว และเป็นช่วงที่ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี อยากจะขี่รถท่ามกลางทัศนียภาพแบบนั้น น่าจะเป็นราวๆ ตุลาคม (อาจจะเป็นปี 2559 หรือ 2560) ครับ”
