ไลน์ผลิตปิดจ็อบ “นักล่าสีชาด”
เป็นรถสไตล์สปอร์ตที่สวยได้ใจอยู่…ไม่น้อย!!! บนเครื่องหมายการค้าที่พบหาตัวได้ไม่ง่ายนักในย่านเรา สูบเดียว 3 ½ แรง เฟรมเปลคู่ หน้ากระบอก หลังสวิงอาร์ม หัวโม่ง นี่คือ นวัตกรรมในยุคที่เดินทางมาถึงจุด “ไคลแม็กซ์” ทว่า มันมาไม่ถูกเทศะ “นักล่าสีชาด” รุ่นนี้ นามนี้ เกิดขึ้นในช่วง “สั่งลา” หลังทีมถือเงินมองแล้ว…ไม่ปลื้ม…!?!?!
ช่วงชีวิตของ Ariel นั้นลุ่มๆ ดอนๆ มาอย่างต่อเนื่อง…จากครั้งแรกที่เริ่มด้วยการผลิตรถจักรยานออกจำหน่ายในเกาะอังกฤษ ชื่อเสียงของโรงงานนับว่าประสบความสำเร็จอยู่พอสมควร แนวความคิดเรื่องการนำเครื่องยนต์วางบนเฟรมรถจักรยานของ Ariel ก็เกิดขึ้นเป็นระยะๆ ด้วยเช่นกัน โดยครั้งแรก Ariel เลือกใช้เครื่องยนต์หลากหลายแบบจากหลายผู้ผลิต อาทิ MAG, J.A.P และ AKD แต่นั่นก็ไม่ทำให้เส้นทางการผลิตรถจักรยานยนต์ของ Ariel ไปได้สวยงามนัก…จุดพลิกกราฟในแนวทางผลิตรถจักรยานยนต์ของ Ariel กลับมาคึกคักในปี 1930 โรงงานใน Selly Oak (ตอนกลางของอังกฤษ) ต่อแจ๊คบรรดาเหล่านักออกแบบชั้นเซียนในขณะนั้น…สำเร็จ!!!อาทิ Edward Turner, Val Pag และ Bert Hopwood ที่เข้ามาร่วมสร้างสรรค์โปรดักต์ใหม่ๆ โดยใช้แบรนด์การค้าของ Ariel เองทั้งหมด…1932 โปรดักต์แรกก็ออกมาโลดแล่นด้วยเครื่องยนต์แบบ 4 จังหวะ Single ขนาดความจุ 350/500 ซี.ซี. จากฝีมือของ Val Page โดยเรียกขานรุ่นนี้ว่า Red Hunter ในขณะที่ Turner/Hopwood อาสารับงานหนักด้วยเครื่องยนต์แบบ 2/4 สูบมากความจุอย่าง Square 4 ที่เริ่มด้วยความจุขนาด 500…600…และ 1,000 ซี.ซี. ในปี 1937
อย่างที่ทราบกัน Red Hunter นั้นให้คำจำกัดความถึงรถ “สูบเดียว” ที่ผลิตออกจากโรงงาน มันเกิดขึ้นครั้งแรกแบบผลิตไลน์ของ Val Page ที่เปิดตัวให้เห็นครั้งแรกตั้งแต่ปี 1932 การทำงานแบบซิงเกิล-โอเวอร์เฮดวาล์วที่พัฒนาจากรถแข่งทางฝุ่น-แทร็กหญ้า ในรุ่น “Sport” มีทั้งเครื่องยนต์ขนาด 350/500 ซี.ซี. ชื่อของ “Red Hunter” (นักล่าสีชาด) คือฉายาที่ได้จากสีแดงชาด (Dark Red) ที่ถูกเคลือบทับบนชิ้นส่วนของถังน้ำมัน-ถังน้ำมันเครื่องยนต์ เอกลักษณ์งานสีที่เด่นตานี้ถูกทำขึ้นที่อู่สี Bournbrook ที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโรงงานหลัก Ariel Factory บนถนน Dawlish Road และเมื่องานสีถูกประกอบเสร็จ Red Hunter ทุกคันจะถูกทดสอบด้วยการติดเครื่องยนต์วิ่งรอบโรงงานเป็นเวลาถึง 2 ชม.เต็ม เสมือนเป็นการตรวจเช็กหาข้อบกพร่อง…ก่อน…ส่งวางจำหน่าย นัยว่านี่เป็นวิธีตรวจคุณภาพของแผนก QC. นั่นเอง
Red Hunter ถือเป็นรถรุ่นที่สร้างความสำเร็จให้กับโรงงานอย่างมาก นี่คือเม็ดเงินก้อนหลักที่ทำให้ Ariel ล่ำซำจนสามารถเข้าซื้อกิจการของ Triumph ได้ในที่สุด แถมรถรุ่นทวิน ขนาดความจุ 500 ซี.ซี. ก็ถือเป็นรถรุ่นที่มีสมรรถนะที่ดีที่สุดในยุคอีกด้วย ตัวเลขที่สามารถทำความเร็วจาก 0-60 ไมล์/ชม. (100 กม./ชม.) ด้วยเวลาเพียง 10.9 วินาที แต่กลับปลอดภัยด้วยระยะเบรกที่สั้นเพียง 24 ฟุตเท่านั้น จากความเร็วที่ 25 ไมล์/ชม. (40 กม./ชม.) จากไลน์ผลิตต้นของ Val Page…จน…ถึงยุคของ Edward Turner ที่เข้ามารับช่วงต่อหลังปี 1950 รถหลังแข็ง…หลังสไลด์ (เกือกม้า)…ถึงสวิงอาร์ม Turner เริ่มปรับให้มันดูสปอร์ตมากยิ่งขึ้น เสื้อสูบ-ฝาสูบ เหล็กหล่อ ถูกแทนด้วยวัสดุอะลูมิเนียม สีสันอื่นๆ ถูกเพิ่มเติมมาเป็นทางเลือก นั่นรวมถึงชิ้นงานตกแต่งด้วยคิ้วสันด้วยงานโครเมียมคือความสดใสที่คัดสรรให้ ทว่า มันกลับเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่พระเสาร์แทรก ยอดขายยังทรงๆ นี่คือรถ “ขนาดกลาง” ที่วางราคาขายไว้ใกล้เคียงกับรุ่นซิงเกิล 500 ซี.ซี. มาก (NH-347 ซี.ซี. ราคา 172 ปอนด์/VH-497 ซี.ซี. ราคา 194 ปอนด์) ผลต่างเพียง 22 ปอนด์ คือปัจจัยให้ลูกค้าตัดสินใจออกรถรุ่น VH เป็นหลัก…ท้ายสุด…เมื่อกราฟนิ่ง บล็อกเครื่องยนต์ขนาด 347 ซี.ซี. ก็ต้องถูกหยุดสายการผลิตไปในปี…1959…นั่นเอง…!?!?!
S p e c i f i c a t i o n
รถ / รุ่น Ariel / NH ปี 1956
ปีผลิต 1932-1959
เจ้าของ แดง 111
เครื่องยนต์ OHV. 1 สูบ 4 จังหวะ 347 ซี.ซี. 19.4 แรงม้า @ 5,600 รอบ/นาที
กระบอกสูบ / ช่วงชัก 72 / 85 มม.
ระบบไฟ แมกนีโต (6V.)
ระบบเกียร์ 4 เกียร์ (เท้า)
ระบบคลัตช์ แห้ง (3 แผ่น / ใช้ไอน้ำมันเครื่องเลี้ยง)
ระบบขับเคลื่อน โซ่
ระบบโช้คอัพ (หน้า/หลัง) เทเลสโคปิค / สวิงอาร์ม โช้คคู่
ระบบเบรก (หน้า/หลัง) ดรัมเบรก (ดุมเต็ม / บนล้อ 3.25 x 19 นิ้ว)
ความจุเชื้อเพลิง 3 ½ แกลลอน
ฐานล้อ 56 นิ้ว
กว้าง / ยาว / สูง 27 / 86 / 30 นิ้ว
สูงจากพื้น 5 ½ นิ้ว
น้ำหนัก 348 ปอนด์
อ้างอิง : THE ENCYCLOPEDIA OF THE MOTORCYCLE / Hugo Willson
: ON 2 WHEEL / Roland Brown
: www.arielmotorcycle.com
