1970 Triumph T100R “DAYTONA”
จากสนามสู่ถนน “สตรีต สแกรมเบิล” DNA “รถแข่ง”
แบบฉบับของ “สตรีต สแกรมเบิล” (Street Scramble) รหัสเครื่องยนต์ T100R ท่อคู่ ที่เลือกขนาดของล้อหน้า/หลัง ที่ 19/18 นิ้ว ทายาท “รถแข่ง” จากรายการดัง “Daytona 200”
ขึ้นชื่อ “สเป็ก’เมกา” มันเด็ด…ทุกบล็อก!!! “เซ็ตจบ” พร้อมส่ง จากสำนักรีสโตร์ฯ Desmo Works” บนพิมพ์เขียวของรถแรงยุค’70 “ไทรอัมพ์เกียร์รวม” ผลผลิตหลังสงครามที่ต่อยอดมาตั้งแต่ปี 1960 “หลากเจนท์” ที่สร้างสรรค์ออกมา มันคือไอคอนระดับโลก ที่การณ์นี้รหัสพันธุกรรม T100R จะได้รับการ…ไขความ…!?!?!
บาร์ยกสเต็ป โก๋ๆ แบบฉบับอังกฤษแท้ พร้อมมาตรวัดคู่เหนือกะโลกไฟ (ความเร็ว/วัดรอบเครื่องยนต์) และตำแหน่งของสวิตช์ต่างๆ ควบคุมที่แฮนเดิ้ลบาร์
ชื่อเสียงของ “Daytona” (เดย์โทน่า) นั้น เกิดขึ้นจากความสำเร็จบนสนามแข่งขัน โดยนักแข่งอเมริกันนาม Buddy Elmore ที่ชนะในรายการ “Daytona 200” ที่จัดขึ้น ณ สนาม Daytona International Speedway ในปี 1966 โดยการแข่งขันครั้งนั้น Elmore สามารถทำความเร็วสูงสุดได้สูงถึง 96.6 ไมล์/ชม. (155.5 กม./ชม.) ซึ่งตอนนั้นรถที่ใช้ทำการแข่งขัน เป็นรถจักรยานยนต์ที่ทำการดัดแปลงและใช้เครื่องยนต์ที่ปรับแต่งพิเศษ ภายใต้พื้นฐานเครื่องยนต์บล็อก Triumph Tiger 100
เครื่องยนต์เกียร์รวมจุดระเบิดคู่ Parallel-Twin OHV. ความจุ 490 ซี.ซี. 41 แรงม้า ระบายความร้อนด้วยอากาศ ฝาคลัตช์เรียบๆ นูนตรงชุดฟีลล์ ทอร์คหนักรอบต่ำ ไหลดีที่ช่วงปลาย แบบนี้โดนใจ “เด็ก’เมกา”
จากรถสนาม…สู่…ถนน!!! เครื่องยนต์เกียร์รวม (Unit Construction) ขนาด 500 ซี.ซี. ในตระกูลของ “Daytona” ถูกผลิตแบบพาณิชย์ตั้งแต่ปี 1967 โดยผลิตออกมาให้เลือกสรรตามความต้องการ อาทิ บล็อกเครื่องยนต์ T100T “รถสปอร์ต” (Sport model) ซิ่งได้ในแบบรถถนน อานิสงส์รถสนามที่เลือกใช้ล้อหน้า/หลัง ขนาด 18/18 นิ้ว ในขณะที่ T100C “รถท่อยก” ไซเรนเซอร์คู่ วางทางซ้ายตัวรถ คือภาพชัดที่ “ขาลุย” นั้นเจนตา กับรถออปชัน T100R “สตรีต สแกรมเบิล” (Street Scramble) ท่อราบ 2 ออก 2 ซ้าย-ขวา ล้อหน้า/หลัง 19/18 นิ้ว ก็โดนใจ แถมท้ายด้วย T100S “รถถนน” (Road model) รุ่นมาตรฐาน สีสดๆ ก็…น่าคร่อม!!! ซึ่งตลาดส่วนใหญ่ก็เน้นผลิตเพื่อการส่งออก และตลาดเสรีอย่าง “อเมริกา” คือหมายหลักเพื่อการ…ปักหมุด!!!
เพราะให้เป็นไปตามกฎที่เข้มของอเมริกา ชุดไฟหน้ากลม ไฟท้ายเหลี่ยม แบบพิมพ์ที่เป็นเอกลักษณ์ และบังลมที่ต้องมีกับไฟเลี้ยวทรงกลมไซซ์เขื่อง
ครบ…ทุกเส้นทาง!!! ทว่า พื้นฐานเครื่องยนต์นั้นก็แทบไม่แตกต่างกันมากนัก “Daytona” ได้รับการพัฒนาเครื่องยนต์โดยวิศวกรชื่อกระฉ่อนนาม Doug Hele ที่ใช้พื้นฐานของเครื่องยนต์แข่งที่ชนะรายการในปี 1966 เป็นต้นแบบ โดยเลือกใช้ฝาสูบแบบใหม่ และขยายวาล์วไอดีให้โตขึ้น เพื่อให้รอบต่ำๆ เครื่องยนต์มีกำลังมากยิ่งขึ้น ซึ่งการแก้ไขดังกล่าว Hele นั้นยอมรับว่าเขาได้รับอิทธิพลมาจากแนวทางการสร้างเครื่องยนต์ของ Edward Turner นักออกแบบชั้นครูของ Triumph Twin แค่พัฒนาและใส่ชิ้นส่วนใหม่ๆ เข้าไป ซึ่งนั่นก็ช่วยให้รอบเครื่องที่ 3,500 รอบ/นาที ของ Daytona นั้นเปลี่ยนไป กำลังรถมีเพิ่มมากขึ้น มันทรงประสิทธิภาพเมื่อใช้งานร่วมกับคาร์บูเรเตอร์ Amal Monoblock แบบคู่ และแคมชาฟท์ที่องศาปิด-เปิดวาล์วไอดีขยับไปอีก 2 องศา
ถังน้ำมันทรงสปอร์ต มนๆ สอบปลาย ฝาถังเยื้องขวา ไม่มีคิ้วสันถัง โลโกดาบ แพทเทิร์นของรถยุค’70 กราฟิกของลวดลายสี ยางแก้มถัง ความสปอร์ตที่ดูทันสมัยในยุค
ดุมหน้า “แอโร่” มือลิงเบรกคู่ขนาด 8 นิ้ว ที่เริ่มใช้ครั้งแรกในปี 1969 เพราะเครื่องยนต์แรงขึ้น ก็ต้องได้เบรกที่ดีพอให้ดับความกร้าว
เครื่องยนต์ของ “Daytona” ถูกพัฒนาเป็น “รถแข่ง” อีกครั้ง ณ รายการ Belgian Motorcycle Grand Prix ในปี 1969 ด้วยการยัดลูกปืนเกรดรถแข่งเข้าไป นักแข่งที่เป็นสารถีคือ Percy Tait เขาสามารถขึ้นนำแชมป์โลก Giacomo Agostini ได้ถึง 3 รอบ ทว่า ก็น่าเสียดายที่จบการแข่งขันเพียงแค่อันดับที่ 2 ด้วยเวลาเฉลี่ยสูงสุดที่ 116 ไมล์/ชม. (187 กม./ชม.)…โมเดลสุดท้ายของ “Daytona” ถูกอัปเกรดขึ้นสูงสุดด้วยแคมชาฟท์ซิ่งรหัส E3134 วาล์วไอดี-ไอเสีย ถูกขยาย ไกด์วาล์วและก้านสูบก็ถูกปรับแต่ง ซึ่งนั่นก็รวมถึงขนาดของลูกสูบด้วย ด้วยเหตุนี้ตอนต้นมันจึงมีชื่อเรียกว่า New-Tiger 650 ทว่า ท้ายสุดกลับได้ชื่อสุดคลาสสิกในไลน์ผลิตใหม่ว่า Triumph 650 Bonneville แทน…1971 รถรุ่นนี้ใช้โครงสร้างเฟรมใหม่ที่เรียกว่า “Oil in Frame” ซึ่งทำให้มิติต่างๆ ของรถเปลี่ยนไปเกือบทั้งหมด โมเดลที่คาดหวังของ “Daytona” รุ่น T100D ที่ใช้เบรกหน้าเป็นแบบ “ดิสก์เบรก” ก็ผลิตออกมาได้เพียง 14 คันเท่านั้น มีเรื่องราวยุ่งๆ เกิดขึ้น ณ โรงงานใน Meriden Work มากมาย สถานะ-มาตรการต่างๆ ที่บีบคั้น การเงินอ่อนแอก็รุมเร้า สภาวการณ์ทรงๆ กินระยะอีก 18 เดือน…กระทั่ง…กุมภาพันธ์ 1974 ไลน์ผลิตของ “Daytona” ก็…ถูกยุบในที่สุด…!?!?!
แพทเทิร์นช่วงท้าย สวิงอาร์มโช้คคู่ กับการวางพาร์ทที่ต่างคุ้นตา ท่อฟักป่องบน เรียบหรู ดูมีรสนิยม
คาร์บิวคู่ AMAL Concentic สูบใครสูบมัน แยกกันจ่าย เพื่อพละกำลังทั้งต้นทั้งปลายที่ไหลลื่น ทรงพลัง
1970 Triumph T100R DAYTONA
รถ / รุ่น Triumph / T100R-DAYTONA
ปีผลิต 1967-1974
เจ้าของ อ.วิทยา ชลสุวัฒน์
เครื่องยนต์ Parallel-Twin OHV. 490 ซี.ซี. ระบายความร้อนด้วยอากาศ
กระบอกสูบ 69 มม.
แรงม้า 41 แรงม้าที่ 7,400 รอบ / นาที
ระบบไฟ ฟีลคอยล์คู่ (จุดระเบิดแบตเตอรี่ 12 V.)
ระบบเกียร์ 4 เกียร์
ระบบคลัตช์ เปียก (หลายแผ่น)
ระบบขับเคลื่อน โซ่
ระบบโช้คอัพ (หน้า/หลัง) เทเลสโคปิก / สวิงอาร์มโช้คซัพกระบอกคู่
ระบบเบรก (หน้า/หลัง) ดรัมเบรก / ดุมหน้าเต็มขนาด 8 นิ้ว / หลัง 7 นิ้ว
ล้อ (หน้า/หลัง) 3.25 x19 / 4.00 x 18 นิ้ว
อ้างอิง : THE ENCYCLOPEDIA OF THE MOTORCYCLE / Hugo Willson
: ON 2 WHEEL / Roland Brown
: https://en.wikipedia.org/wiki/Triumph_Tiger_Daytona
Story : nuiAJS
Photo : Kwang GPI. Photo Dep.
